Ekranizacja pierwszej powieści Marka Hłaski, ukazująca kolejne losy Ryśka, dojrzewającego i żyjącego w trudnych, czasami bezwzględnych warunkach. Akcja rozgrywa się w trzech przedziałach czasowych: ubogie dzieciństwo na warszawskim Marymoncie, okupacyjna młodość, aż po dojrzałość w ciężkich czasach stalinowskich.
Wrażliwy i nieśmiały chłopiec, Rysiek, wychowuje się na Marymoncie. Wkrótce zostaje sam, matka zostaje aresztowana i zesłana do obozu koncentracyjnego. Ojciec chrzestny załatwia mu pracę w podwarszawskiej restauracji. Tam przechodzi twardą szkołę życia. Po wojnie podejmuje pracę w transporcie, pełniącym rolę publicznej komunikacji w zrujnowanej Warszawie. Następnie trafia do bazy samochodowej. Praca jest bardzo ciężka i niebezpieczna. Stan techniczny pojazdów jest tragiczny, awarie zdarzają się codziennie. Z powodu awarii hamulców ginie jeden z kierowców, Borkowski. Jadącemu z nim wówczas Ryśkowi, udaje się uratować. Staje w obronie zwolnionego z pracy Kamińskiego. Bierze udział w kradzieży cementu. Za zdobyte pieniądze chce opłacić bandytów, którzy mieliby nastraszyć dyrektora bazy. Ostatecznie rozprawia się z dyrektorem sam, łamiąc mu rękę. Kierownik techniczny Rustecki wysyła Ryśka w długą, trudną trasę. Tymczasem w bazie pojawia się milicja, celem aresztowania złodziei.
