Film obyczajowy, obrazujący na przykładzie losów jednej nietypowej rodziny proces kształtowania społeczności polskiej na Ziemiach Odzyskanych.
Ekranizacja powieści Macieja Patkowskiego.
W realizacji scen obchodów nocy świętojańskiej wziął udział Państwowy Zespół Pieśni i Tańca Śląsk.
Emerytowany kolejarz Świeca podczas kłótni wyznaje swej niepokornej córce Jadwidze, że jest adoptowana. Dziewczyna wybiega z domu, a Świeca doznaje zawału serca. We wspomnieniach cofa się do ostatnich dni wojny, gdy z powodu ran musiał zatrzymać się w niewielkim śląskim miasteczku. Po powrocie do zdrowia wraz z grupą nowych znajomych uruchomił miejscowy węzeł kolejowy. Radzieccy żołnierze pozostawili pod jego opieką osieroconą dziewczynkę, którą mężczyzna adoptował. Wiele lat później przyjął do swego domu pochodzącego z Podkarpacia Karola i jego siostrę Helę. Karol, który w czasie służby wojskowej stracił pracę, narzeczoną i ojca, dzięki Świecy odnalazł swoje miejsce w życiu. Zakochał się także w Jadwidze, jednak nie zyskał jej wzajemności. Na wieść o chorobie Świecy Karol próbuje odnaleźć Jadwigę wśród tłumu świętujących sobótki ludzi.
