Rajska jabłoń


1986   >   psychologiczny/obyczajowy

Film jest kontynuacją losów bohaterek powieści „Dziewczęta z Nowolipek”, prezentuje obyczaje i rzeczywistość początku lat dwudziestych XX wieku.

Kwiryna z mężem Romanem prowadzą sklep. Roman stara się pomóc materialnie ubogiej dziewczynie, co powoduje sceny zazdrości małżonki. Obawiając się rozrzutności Romana, zapisuje wyłącznie na siebie kupioną kamienicę. Amelka jest żoną aptekarza, dzięki czemu prowadzi spokojne i dostatnie życie. Bronka pracuje w Towarzystwie Dobroczynności. Posądzana o zbyt daleko idące zainteresowanie małżonkami pań z Towarzystwa, składa wypowiedzenie. Amelka, znudzona dobrobytem, zaczyna szyć sukienki dla sierot. Odnosząc je na plebanię poznaje Andrzeja, bratanka proboszcza. Młodzieniec sprawia na niej duże wrażenie. Zaniepokojony proboszcz odsyła go z Warszawy, doprowadzając tym Amelkę do rozpaczy. Pomiędzy Bronką a Ignasiem odżywa dawne uczucie. Ignaś jednak nie zamierza opuścić żony, Bronka zaczyna spotykać się z innym. W nocnym lokalu Roman zauważa dziewczynę, której chciał kiedyś pomóc. Czyni Kwirynie wyrzuty, że to z jej powodu tutaj trafiła. Amelka ma problemy zdrowotne. Lekarstwem okazuje się nowy prowizor, który zostaje jej kochankiem. Prowizoryczny remont kamienicy Kwiryny nie zapobiegł katastrofie budowlanej. Runęła oficyna, Kwiryna ratuje z gruzów dziecko. Okazuje się, że Roman choruje na białaczkę. Nagła śmierć męża jest dla niej ogromnym ciosem. Romans Amelki z prowizorem kwitnie. Aptekarz domyśla się łączących ich relacji, ale postanawia nie reagować. Gdy Amelka sama wyjawia mu prawdę, zdenerwowany prosi ją o tabletkę weronalu. Amelka wsypuje do szklanki całą zawartość fiolki. Aptekarz umiera. Kolporter Gończyk wie o jej romansie z prowizorem. Policja dostaje donos. Amelka zostaje oskarżona o trucicielstwo. Ignacy i Bronka zamieszkują razem. Ostatecznie Bronka opuszcza go, zrażona poglądami i aktywnością polityczną kochanka. Amelka zostaje uniewinniona. Prowizor ma już inną wybrankę, z która zamierza wziąć ślub. Na Wielkanoc Kwiryna zaprasza Amelkę i Bronkę. Po wyjściu od Kwiryny Bronka rzuca się pod koła samochodu. Amelka wyznaje służącej, że zabiła męża. 


Twórcy:

reżyser
Barbara Sass-Zdort
scenariusz
Barbara Sass
zdjęcia
Wiesław Zdort
scenografia
Władysław Bielski, Jerzy Sajko
montaż
Maria Orłowska
muzyka
Zbigniew Raj
obsada
Izabela Drobotowicz-Orkisz
Ewa Kasprzyk
Marta Klubowicz
Piotr Bajor
Krzysztof Kolberger
Mariusz Dmochowski
Iga Cembrzyńska
Jan Englert
Zofia Czerwińska
Anna Romantowska
Henryk Machalica
Jadwiga Polanowska
Edward Rączkowski
Materiały: SD
Długość filmu: 110’

Plakaty