Film Stanisława Lenartowicza, twórcy przez lata niedocenianego i spychanego na dalszy plan, dziś słusznie uważanego za „mistrza nastroju” i jedną z największych indywidualności polskiego kina.
Adaptacja ostatniej powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, jednego z najpopularniejszych i najbardziej wpływowych pisarzy okresu dwudziestolecia międzywojennego, autora cenionych do dziś klasyków polskiej literatury, takich jak „Znachor” i „Kariera Nikodema Dyzmy”.
Doskonałe odtworzenie realiów przedwojennej Warszawy oraz atmosfery panującej w ukazanym na ekranie środowisku.
Przenikliwa satyra na egoizm i zaślepienie elit II Rzeczpospolitej, których uosobieniem jest tytułowa bohaterka. Wymowa pierwowzoru literackiego doskonale wpisała się w propagandę komunistyczną, obciążającą sanacyjne sfery rządzące winą za klęskę Polski w czasie kampanii wrześniowej.
Pani Hanka, żona pochłoniętego karierą polityczną dyplomaty, prowadzi luksusowe życie wielkiej damy. Piękna, lecz jednocześnie płytka, lekkomyślna i egoistyczna kobieta spędza całe dnie na rozrywkach w towarzystwie podobnych sobie przedstawicieli klas rządzących. W końcu decyduje się na romans z przystojnym Robertem Tonnerem. Myśląca tylko o sobie kobieta na dostrzega, że jej nowy kochanek jest w rzeczywistości agentem obcego wywiadu. Afera szpiegowska, w którą tym samym wplątuje się pani Hanka, może skończyć się dla niej tragicznie.
