Debiut reżyserski polskiego mistrza komedii Stanisława Barei – reżysera, scenarzysty i aktora. Ogłoszonego najlepszym reżyserem komediowym stulecia w Polsce.
Scenariusz na podstawie popularnej przedwojennej farsy „Mąż Fołtasiówny” Jerzego Jurandota, wystawionej ponownie w 1960 r. na deskach warszawskiego Teatru Syrena.
Aktualna do dziś satyra na kult, jakim otaczani są sportowcy, zazwyczaj kosztem przedstawicieli mniej popularnych dziedzin kultury i sztuki.
Znakomita sprinterka Jadwiga Fołtasiówna wychodzi za mąż za uzdolnionego kompozytora Michała Karcza. Młoda para darzy się szczerym uczuciem, lecz ich wspólne życie szybko zmienia się w koszmar. Michała irytuje ciągła obecność prasy, ingerencje trenera Jadwigi oraz reżim, jaki wprowadziła zatrudniona bez jego wiedzy gosposia. Jednak najbardziej boli go fakt, że stał się „mężem swojej żony”, a jego sukcesy są kompletnie lekceważone przez media i otoczenie. Młode małżeństwo przeżywa ciężki kryzys, jednak dzięki pomocy przyjaciół dochodzi do porozumienia.
Pierwowzorem głównej bohaterki była znakomita polska lekkoatletka i mistrzyni olimpijska z 1932 roku Stanisława Walasiewiczówna.
Twórcy zadbali o realistyczne ukazanie świata sportu. W sekwencji zawodów lekkoatletycznych wykorzystano sceny z Memoriału im. Kusocińskiego, zrealizowane przez ekipę na miesiąc przed oficjalnym rozpoczęciem zdjęć. W epizodycznej roli trenera bokserskiego wystąpił legendarny szkoleniowiec polskich pięściarzy Feliks Stamm, zaś zawody komentował sam Bohdan Tomaszewski.
