Zrealizowane w koprodukcji z kinematografią polską niezwykłe przedsięwzięcie wybitnego radzieckiego twórcy filmowego Sergieja Jutkiewicza, nagrodzonego za reżyserię tego dzieła na festiwalu w Cannes.
Eksperymentalna forma, w której wydarzenia na ekranie stają się przede wszystkim ilustracją wewnętrznego strumienia świadomości bohatera.
Próba nakreślenia portretu Włodzimierza Lenina i jego przekonań w okresie, który komunistyczny przywódca spędził na terenie dzisiejszej Polski.
Rok 1914. Po wybuchu I wojny światowej władze austriackie aresztują przebywającego w Poroninie Lenina. Pobyt w więzieniu skłania bohatera do zagłębienia się w morzu wspomnień i refleksji. W retrospekcjach przedstawiona zostaje historia pobytu Lenina w Polsce. Główny nacisk zostaje położony na ukazanie jego związków z miejscową ludnością, reprezentowaną przez góralską dziewczynę Ulkę oraz jej ukochanego. Kolejne wydarzenia stają się pretekstem do zaprezentowania przemyśleń oraz idei Lenina na temat wojny, polityki oraz stosunków społecznych.
Scenariusz filmu Jutkiewicza powstał w oparciu o listy i dzieła Lenina oraz fakty historyczne, przedstawione jednak w wybiórczy i tendencyjny sposób.
W filmie nie pojawiają się dialogi w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Zastępuje je niemal ciągły monolog Lenina. W wersji przeznaczonej na polskie ekrany jego wykonawcą jest Tadeusz Łomnicki.
