Dzieło okresu kina moralnego niepokoju, ukazujące siłę solidarności i jedności w zwycięskiej walce z niesprawiedliwością. Dążenie do ukazania prawdy i napiętnowania oszusta zderza się z brutalną reakcją obronną środowiska, szykanowaniem i ostracyzmem. Tylko wzajemna pomoc i wsparcie przyjaciół pozwalają ostatecznie triumfować prawdzie.
Inżynier elektronik Witek jest osobą niezwykle wrażliwą na fałsz, sprzeciwiającą się wszelkim próbą uzurpatorstwa i promowania ludzi bez wiedzy i dorobku zawodowego. Odkrywa, że jeden z dyrektorów przedsiębiorstwa, w którym pracuje, skopiował pracę doktorską z angielskiego wydawnictwa. Postanawia nagłośnić oszustwo, co spotyka się z ostrą reakcją najbliższego otoczenia dyrektora. Klika postanawia wyeliminować zagrożenie. Witek zostaje wyrzucony z pracy, jego żonę dosięgają szykany, a córkę usuwają z przedszkola. Lokalne środowisko zdecydowanie opowiada się przeciwko niemu, cała rodzina odczuwa coraz wyraźniejszą niechęć. Prawda wydaje się być nikomu niepotrzebna, wręcz szkodliwa. W odwiedziny do dawnego kolegi przyjeżdża dziennikarz stołecznej gazety. Są przyjaciółmi z czasów studiów, kiedyś z kilkoma innymi osobami, stanowili mocno związaną grupę. Dziennikarz postanawia pomóc Witkowi, uruchamia ich wspólne, stare znajomości. Solidarne wsparcie owocuje przywróceniem Witka do pracy, dostaje awans. Rodzina postanawia zacząć wszystko od nowa, z pomocą sprawdzonych przyjaciół.
