Film jest adaptacją pamiętnika Jakuba Wojciechowskiego pt. „Żywot własny robotnika”. Reżyser, w charakterystyczny dla swej twórczości sposób, portretuje codzienność prowincji, nasycając obraz dobrodusznym humorem i sentymentalizmem. Głównym wątkiem jest swoiste odwrócenie ewolucji erotycznej bohatera, od miłości czysto fizycznej po duchową, idylliczną.
Młodzieniec o imieniu Michał wyrusza w głąb Niemiec, w poszukiwaniu pracy i lepszego życia. Znajduje zatrudnienie w fabryce włókienniczej, tam też zaprzyjaźnia się z innym polskim robotnikiem, Stefkiem. Wspólnie uczęszczają na kurs tańca, uczą się też obycia w towarzystwie. Niestety nabyte maniery nie pasują do środowiska, w którym przebywa Michał. Ostatecznie chłopak przyłącza się do taboru karuzelnika i rozpoczyna z nim wędrówkę. Karuzelnik i jego pomocnik Herman, prowadzą bujne życie erotyczne. Michał także wkracza w sferę uciech cielesnych. Podejmuje pracę w kotłowni i zamieszkuje u rozwódki, Frau Luther, obdarzonej niesamowitym temperamentem erotycznym. Frau Luther nie pozwala mu nawet na chwilę wytchnienia, w konsekwencji Michał opuszcza ją i wyjeżdża do Westfalii. Rozpoczyna pracę w kopalni. Rozbudzony erotycznie korzysta z usług prostytutek. Konflikt w kopalni zmusza go do dalszej wędrówki. Ponownie spotyka Stefka i dalej zajmują się zdobywaniem kolejnych kobiet. W końcu pojawia się jego wielka miłość.
