Kamienne niebo


1959   >   dramat psychologiczny

Wstrząsający dramat psychologiczny, ukazujący Powstanie Warszawskie od strony tragedii ludności cywilnej. Klasyczny zabieg fabularny, polegający na uwięzieniu bohaterów w zamkniętej przestrzeni, pozwolił twórcom skupić się na portretach psychologicznych bohaterów i doświadczeniach jednostki postawionej w beznadziejnej sytuacji.

Adaptacja powieści „Kamienne niebo” Jerzego Krzysztonia.

Warszawa, ostatnie dni Powstania Warszawskiego. Pod gruzami staromiejskiej kamienicy zostaje uwięzionych kilkoro jej mieszkańców. Bohaterowie początkowo niezbyt martwią się wypadkiem. Przekonani są o rychłym uwolnieniu, jednak pomoc nie nadchodzi. Kończy się jedzenie, próby wydostania się z pułapki nie przynoszą rezultatu. Każdy z uwięzionych inaczej reaguje na ekstremalną sytuację i zagrożenie życia. Warszawski kombinator Maniuś próbuje działać, stary profesor traci wzrok, pozornie twardo stąpająca po ziemi dozorczyni popada w obłęd... Wkrótce gaśnie ostania lampa naftowa.


Twórcy:

reżyser
Ewa Petelska, Czesław Petelski
scenariusz
Ewa i Czesław Petelscy, Jerzy Krzysztoń
zdjęcia
Kurt Weber, Władysław Forbert
scenografia
Adam T. Nowakowski
montaż
Felicja Rogowska
muzyka
Tadeusz Baird
obsada
Tadeusz Łomnicki, Zofia Słaboszowska,
Jadwiga Chojnacka, Henryk Borowski,
Barbara Horawianka, Monika Ziomek
Materiały: SD
Długość filmu: 81’

Plakaty