Głos ma prokurator


1965   >   psychologiczny/ obyczajowy/ dramat

Scenariusz filmu jest luźną adaptacją powieści Juliana Kawalca, pt. „Ziemi przypisany”.  Wśród głównych czynników odpowiedzialnych za zdarzenia kryminalne, jednoznacznie wskazuje tragiczną sytuację materialną mieszkańców wsi.

Syn małorolnego chłopa, Wojciech Trepa, staje przed sądem oskarżony o morderstwo. Trzydzieści lat temu zabił Kotulę, ojca niedoszłego męża jego siostry. Do małżeństwa nie doszło, gdyż Kotula zażądał w posagu ziemię Trepów. Wojciech, z braku dowodów zabójstwa, został wówczas uniewinniony. Teraz zabił człowieka, którego podejrzewał o bycie świadkiem tamtej zbrodni. Pierwsze morderstwo było swoistą karą za chciwość. Drugie jest wynikiem życia w ciągłym strachu przed prawdą. Prokurator głęboko analizuje obie sprawy, ich powody i czynniki warunkujące taki a nie inny przebieg. Prokurator jest przykładem osoby, która wyrwała się z chłopskiej biedy i osiągnęła sukces. Doskonale pamięta, jak ciężko żyło się na wsi i jak łatwo było popełnić błąd. Wybór właściwej kary jest dla niego ogromnym dylematem.


Twórcy:

reżyser
Włodzimierz Haupe
scenariusz
Włodzimierz Haupe
zdjęcia
Tadeusz Wieżan
scenografia
Jarosław Świtoniak, Eugeniusz Bożyk
montaż
Zenon Piórecki
muzyka
Włodzimierz Kotoński
obsada
Feliks Żukowski, Eugeniusz Korczarowski,
Edmund Fetting, Tadeusz Łomnicki,
Ryszarda Hanin, Wanda Koczeska
Materiały: SD
Długość filmu: 73’

Plakaty