Czerwone ciernie

Filmowy obraz rewolucji 1905 roku, którego twórcy poprzez losy głównego bohatera i jego najbliższych ukazali proces budowania zrębów ruchu robotniczego oraz bunt uciskanych mas przeciwko kapitalistycznemu wyzyskowi i caratowi.

Scenariusz pióra znanego pisarza i poety Stanisława Grochowiaka oraz reżysera Juliana Dziedziny powstał na motywach powieści Władysława Rymkiewicza „Czas pojedna, trawa porośnie”.

Łodź, rok 1905. Stefan Wojnicz, pomimo szlacheckiego pochodzenia, od lat działa na rzecz ruchu robotniczego, stając się wyrzutkiem swojej sfery i rodziny. Po krótkim pobycie w więzieniu Wojnicz wraca do ogarniętej przedrewolucyjnym wrzeniem Łodzi. Angażuje się w działalność partii socjalistycznej, dążącej do zorganizowania masowego wystąpienia robotników i żołnierzy przeciwko caratowi i kapitalistom. Jednocześnie Stefan odnawia znajomość z dwiema kobietami, które były ważne w jego życiu: robotnicą Mańką i kuzynką Julią, córką bogatego fabrykanta i swoja dawną kochanką, a także – jak się okazuje – matką jego syna. Sprawy osobiste schodzą jednak na dalszy plan gdy w Łodzi wybucha rewolucja.