Adaptacja powieści „Cafe Pod Minogą” autorstwa legendarnego satyryka Stefana Wiecheckiego „Wiecha”, nazywanego „Homerem warszawskiej ulicy”. Wiechecki był także współautorem scenariusza.
Satyryczna komedia jest hołdem dla Warszawy i jej mieszkańców, nawet w najgorszych czasach zachowujących odwagę, humor i fason.
Warszawa, lato 1939 roku. Położony na Starym Mieście lokal "Cafe pod Minogą" jest miejscem spotkań okolicznych mieszkańców. Wśród stałych bywalców rej wodzą trzej kierowcy - Maniuś Kitajec i bracia Piskorczacy. Dołącza do nich czarnoskóry Jumbo, szofer dyplomaty, który właśnie opuścił Polskę. Jumbo otrzymał od niego plan skrytki z dużą sumą pieniędzy. Bohaterowie postanawiają wydobyć skarb, jednak na przeszkodzie staje im wybuch wojny. Podczas okupacji Maniuś, Piskorczacy i ukrywający się w kobiecym przebraniu Jumbo kilkakrotnie podejmują próby dotarcia do skrytki, stosując różne fortele. Za każdym razem ich plan kończy się katastrofą. Odnoszą sukces dopiero w dniu wybuchu Powstania Warszawskiego. Niestety, odnalezione banknoty okazują się bezwartościowe, a "Cafe pod Minogą" zostaje zniszczona podczas nalotu... Mimo to po odzyskaniu niepodległości lokal - na razie symbolicznie - powraca na mapę Warszawy.
Doskonała obsada, w której aktorom charakterystycznym towarzyszą gwiazdy polskiego kina z Adolfem Dymszą na czele.
W roli Murzyna Jumbo wystąpił Mokpokpo Dravi – Togijczyk, który był wówczas studentem socjologii na Uniwersytetu Warszawskiego.
Fragment filmu
