Film Tadeusza Konwickiego, autora powieści, scenarzysty i reżysera filmowego,
laureata Platynowych Lwów na Festiwalu Filmowym w Gdyni w 2011 roku oraz nagrody Polskiej Akademii Filmowej, Orła, za całokształt twórczości.
Film uhonorowany nagrodą Grand Prix podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego
w Wenecji w roku 1958.
Ascetyczny utwór, najtańszy film fabularny w dziejach polskiej kinematografii,
nakręcony w warunkach na pół amatorskich przez młodego pisarza i jego przyjaciół.
Pierwsza w polskim kinie i pionierska w skali europejskiej manifestacja poetyki nowofalowej.
Młody mężczyzna i dojrzała kobieta spotykają się na bezludnej plaży. Samotni,
naznaczeni piętnem wojny i osobistych dramatów, nie potrafią znaleźć drogi do siebie.
Wypaleni wewnętrznie, obarczeni przeżyciami wojennymi i utratą bliskich pozostają nieufni
do ludzi.
Nastrojowe studium psychologiczne, dramat samotności i bezradności dwojga ludzi niezdolnych do podjęcia próby wspólnego życia.