Film uhonorowany w 1980 roku na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku nagrodami za debiut reżyserski dla Barbary Sass oraz za pierwszoplanową rolę kobiecą Doroty Stalińskiej.
Film jest swoistą analizą kobiecego charakteru - osobista porażka wywołuje uczucie nienawiści wobec świata.
Bohaterką jest młoda dziennikarka - Ewa Bracka, która motywowana ogromną ambicją, pragnieniem zrobienia szybkiej kariery, do osiągnięcia celu potrafi dojść wszelkimi, możliwymi sposobami. Gotowa jest poświęcić bardzo wiele, posunąć się do narażania innych, postępować nieetycznie i nie liczyć się z opinią otoczenia. Wszelkie trudności i kłopoty rozwiązuje we właściwy sobie, brutalny sposób. Końcowa autorefleksja i próba przemiany zderza się z obojętnością wykorzystanej przez nią osoby.
Atutem jest muzyka autorstwa i w wykonaniu Seweryna Krajewskiego.
Fragment filmu
