Film nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji.
Urocza i bezpretensjonalna adaptacja jednej z najsłynniejszych powieści Kornela Makuszyńskiego, zrealizowana w stylu przedwojennej komedii kostiumowej.
Kilkuletnia Basia w wyniku tragicznego wypadku traci matkę. Jedyną informacją, jaką dysponują władze, jest nazwisko i adres osoby, której zmarła chciała powierzyć córkę. Wysłana w podróż Basia nieoczekiwanie kończy w mieszkaniu ubogich aktorów. Ponieważ kartka z adresem przyszłej opiekunki uległa częściowemu zniszczeniu, dziecko omyłkowo trafia do domu znanego literata i birbanta, Stanisława Olszowskiego. Mężczyzna początkowo niechętnie odnosi się do niezwykłego gościa, jednak Basia szybko zdobywa jego serce. Kiedy w domu Olszowskiego zjawia się panna Stanisława Olszańska, przyjaciółka zmarłej matki Basi, redaktor odmawia oddania swej ulubienicy. Wyrokiem sądu polubownego panna Olszańska i pan Olszowski mają sprawować wspólną opiekę nad dziewczynką. Po pewnym czasie rodzi się między nimi szczere uczucie. Basia ma wreszcie nowy dom i dwoje kochających – choć przybranych – rodziców.
Fabuła filmu obejmuje tylko pierwszą część powieści Makuszyńskiego.
Maria Kaniewska zdecydowała się przenieść akcję filmu do Krakowa pod koniec XIX wieku. W ten sposób zyskała okazję do zrealizowania filmu w klimacie retro, wykorzystując jednocześnie autentyczną scenerię krakowskich ulic.
Na uwagę zasługują kostiumy, stworzone na podstawie projektów słynnego ilustratora książek dla dzieci Jana Marcina Szancera.
Rolę Basi zagrała czteroletnia Małgorzata Piekarska, wybrana do tej roli trzech tysięcy kandydatek.
Fragment filmu
