Pierwsza filmowa ekranizacja najsłynniejszej polskiej komedii – „Zemsty” Aleksandra Fredry. Adaptacja dokonana przez Antoniego Bohdziewicza i Bohdana Korzeniowskiego, znanego reżysera teatralnego, który z sukcesem wystawił „Zemstę” w Teatrze Narodowym w 1953 roku.
Znakomita obsada, złożona w dużej mierze z aktorów teatralnych. Filmowy debiut siedemnastoletniej Beaty Tyszkiewicz, uważanej za jedną z najpiękniejszych aktorek w dziejach polskiego kina.
Jeden z pierwszych obrazów zrealizowanych w całości na kolorowej taśmie.
Komiczna historia sporu między Cześnikiem i Rejentem, w cieniu którego rozkwita miłość między Wacławem i Klarą, potomkami skłóconych rodów.
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek zamieszkują dwie połowy starego zamku. Od lat toczą między sobą wojnę o uszkodzony mur graniczny. Zacietrzewieni sąsiedzi nie dostrzegają, że ich potomkowie – Klara i Wacław – spotykają się potajemnie i kochają. Znęcony wizją pokaźnego majątku Cześnik postanawia poślubić zamożną wdowę Podstolinę, opiekunkę Klary. Ma mu w tym pomóc samochwał i oszust Papkin. Ich plany pragnie pokrzyżować podstępny Milczek, doprowadzając do ślubu Podstoliny z Wacławem. Szczęście młodych jest poważnie zagrożone.
W filmie Bohdziewicza i Korzeniowskiego brakuje jednej z najsłynniejszych scen Fredrowskiej komedii: dyktowania Dyndalskiemu listu. Przyczyną było tragiczne wydarzenie: nim kultowa scena została nakręcona grający Dyndalskiego Edward Fertner uległ śmiertelnemu wypadkowi na planie filmowym.
