Wczesny film trójki reżyserów: Agnieszki Holland, Pawła Kędzierskiego i Jerzego Domaradzkiego, będący dziełem niezwykle spójnym mimo założonej budowy nowelowej.
Podczas uroczystości zakończenia roku szkolnego, Anka, absolwentka klasy maturalnej deklamuje wiersz. Planuje wyrwać się z małego miasteczka, szansę widzi w ogłoszeniu o poszukiwaniu kandydatów do ról w filmie. Tymczasem wyjeżdża na kemping z kolegą Tomkiem, którego darzy silnym uczuciem. Chłopak wykorzystuje ją i proponuje przespanie się z kolegą. Dziewczyna jest zszokowana. W domu czeka na nią zaproszenie na zdjęcia próbne w Warszawie. Analogiczne zaproszenie na zdjęcia dostaje Paweł, były wychowanek domu dziecka. Pracuje w domu kultury na prowincji, ma za sobą romans ze znacznie starszą, zamężną kobietą. Pomiędzy Anką i Pawłem nawiązuje się nić porozumienia i przyjaźni. Anka poproszona w czasie zdjęć o odegranie dowolnej sceny, odtwarza ich rozmowę z hotelu. Paweł odbiera to jako próbę sprzedania się za wszelka cenę, buntuje się i ucieka z planu.