1962   >   dramat/obyczajowy/psychologiczny

Realistyczny dramat rodzinny, poruszający aktualne do dziś problemy i dylematy.

Jeden z pierwszych filmów w reżyserii Jerzego Passendorfera, specjalisty od kina wojennego, który największą popularność zdobył jako twórca serialu telewizyjnego „Janosik”.

Adaptacja opowiadana Jerzego Przeździeckiego „Jeszcze jeden do kochania”.

Znakomite kreacje kojarzonej dotąd z rolami komediowymi Lidii Korsakówny oraz debiutującego na ekranie sześcioletniego Grzegorza Romana.

Publicystyczny w wymowie film ukazuje skomplikowaną sytuację dziecka z patologicznej rodziny, kochanego, lecz jednocześnie zaniedbanego i krzywdzonego. Twórcy zadają trudne pytania, pozostawiając oceny i odpowiedzi widzom.

Błąkający się samotnie po ulicach Warszawy kilkuletni Adaś Celarski trafia pod opiekę zamożnego redaktora Opary i jego żony. Zdobywa serca domowników i przyczynia się do uratowania ich małżeństwa. Przypadkowi opiekunowie pragną adoptować chłopca, jednak ich plany niweczy pojawienie się jego matki. Dziecko wraca do rodzinnego domu. Okazuje się, że Celarska jest nałogową alkoholiczką, a jej partner maltretuje i wykorzystuje Adasia. Mimo to matkę i syna łączy silne uczucie. Oparowie postanawiają walczyć o prawo do wychowywania Adasia przed sądem.


Twórcy:

reżyser
Jerzy Passendorfer
scenariusz
Jerzy Przeździecki, Jerzy Passendorfer
zdjęcia
Władysław Forbert
scenografia
Jerzy Skrzepiński
montaż
Jadwiga Zajiček
muzyka
Krzysztof Komeda
obsada
Grzegorz Roman
Lidia Korsakówna
Wieńczysław Gliński
Hanna Zembrzuska
Józef Nowak
Materiały: SD
Długość filmu: 75’

Plakaty