W te dni przedwiosenne


1975   >   wojenny

Końcowy etap wojny ukazany przez pryzmat żołnierzy, z paletą ich rozterek, pragnień i tęsknotą za normalnym, spokojnym życiem. Film podkreśla i uzmysławia jak istotnym dla dalszych zachowań i postaw życiowych jest bagaż doświadczeń wojennych.

Pułkownik Kaszyba, po wypisaniu ze szpitala, ma objąć nową funkcję w sztabie. Na miejsce wiezie go sierżant Wolak. W drogę zabierają też sanitariuszkę Emilię, która pragnie odwiedzić matkę. Kaszyba wspomina swoje niespokojne życie, sanacyjne więzienia, walki w Hiszpanii i pod Lenino, długotrwałe rozstania z żoną. Podczas noclegu uświadamia dziedziczkę, że w ramach reformy rolnej przypadające jej grunty zostaną znacjonalizowane i rozdane chłopom. Po dotarciu do Żylina nie chce wdawać się w utarczki z niedobitkami faszystowskich żołnierzy. Sierżant Wolak, który na własną rękę rozpoczął akcję oczyszczania miasta z bandytów, trafia pod sąd. Zostaje skazany na kompanię karną. W sztabie Kaszyba przygotowuje bitwę, która według planu ma przełamać linię wroga. Opracowany przez niego brawurowy atak konnicy przynosi zwycięstwo. W czasie bitwy ginie Wolak. Emilia zostaje ranna. Kaszyba w scenie finałowej krzyczy „Kto pozwolił?”


Twórcy:

reżyser
Andrzej Konic
scenariusz
Zbigniew Safjan
zdjęcia
Andrzej Ramlau
scenografia
Bolesław Kamykowski
montaż
Halina Nawrocka
muzyka
Waldemar Kazanecki
obsada
Leonard Pietraszak
Halina Rowicka
Jerzy Matałowski
Alicja Jachiewicz
Emilia Krakowska
Ewa Lassek-Jarocka
Witold Dębicki
Mieczysław Kalenik
Zygmunt Kęstowicz
Tadeusz Huk
Materiały: SD
Długość filmu: 99’