Wielowymiarowy dramat psychologiczny, podszyty nutami krytyki o wyraźnym wydźwięku społecznym. Gorzki obraz wiejskiej społeczności, której życie warunkują potrzeby materialne, a relacje międzyludzkie zostały zastąpione swoistą formą wymiany handlowej.
Adaptacja noweli „Róża” autorstwa wybitnego pisarza Jarosława Iwaszkiewicza.
Wybitna kreacja Hanny Skarżanki, na której barkach spoczywa ciężar całego filmu.
Rok 1928. Róża, kobieta w średnim wieku, powraca do rodzinnej wsi po dwunastu latach spędzonych na służbie u bogatego warszawskiego dyrektora. Czując zbliżającą się starość postanawia za wszelką cenę znaleźć sobie męża. Pokaźne jak na wiejskie warunki oszczędności sprawiają, że pomimo wieku Róża jest dla ubogich chłopów dobrą partią. Ostatecznie wychodzi za mąż za 18-letniego Ignacego, symbolicznie „kupując” go za nowe ubranie. Niedługo po ślubie Ignacy zaczyna chorować na cukrzycę i po pewnym czasie umiera. Róża, która wydała większość swoich oszczędności na leczenie męża, wraca do miasta i obejmuje swą dawną posadę. Pewnego dnia odwiedzają ją niespodziewani goście.
