Sobótki


1966   >   dramat/obyczajowy

Film obyczajowy, obrazujący na przykładzie losów jednej nietypowej rodziny proces kształtowania społeczności polskiej na Ziemiach Odzyskanych.

Ekranizacja powieści Macieja Patkowskiego.

W realizacji scen obchodów nocy świętojańskiej wziął udział Państwowy Zespół Pieśni i Tańca Śląsk.

Emerytowany kolejarz Świeca podczas kłótni wyznaje swej niepokornej córce Jadwidze, że jest adoptowana. Dziewczyna wybiega z domu, a Świeca doznaje zawału serca. We wspomnieniach cofa się do ostatnich dni wojny, gdy z powodu ran musiał zatrzymać się w niewielkim śląskim miasteczku. Po powrocie do zdrowia wraz z grupą nowych znajomych uruchomił miejscowy węzeł kolejowy. Radzieccy żołnierze pozostawili pod jego opieką osieroconą dziewczynkę, którą mężczyzna adoptował. Wiele lat później przyjął do swego domu pochodzącego z Podkarpacia Karola i jego siostrę Helę. Karol, który w czasie służby wojskowej stracił pracę, narzeczoną i ojca, dzięki Świecy odnalazł swoje miejsce w życiu. Zakochał się także w Jadwidze, jednak nie zyskał jej wzajemności. Na wieść o chorobie Świecy Karol próbuje odnaleźć Jadwigę wśród tłumu świętujących sobótki ludzi. 


Twórcy:

reżyser
Paweł Komorowski
scenariusz
Maciej Patkowski
zdjęcia
Krzysztof Winiewicz
scenografia
Jan Grandys
montaż
Zofia Dwornik
muzyka
Tadeusz Kański
obsada
Tadeusz Kalinowski
Marian Kociniak
Krystyna Mikołajewska
Elżbieta Gorzycka
Krzysztof Litwin
Gustaw Lutkiewicz
Jerzy Nowak
Ryszard Pietruski
Materiały: SD
Długość filmu: 86’