Historia Konrada, czterdziestoletniego romantyka, który pomimo niewątpliwej pozycji zawodowej i sukcesów, żyje pod wpływem przeżyć wojennych z młodości. Jako reprezentant pokolenia Kolumbów, ma problemy ze znalezieniem swojego miejsca w życiu, przez co jest osobą wyobcowaną i zagubioną. Na uwagę zasługuje kreacja Zbigniewa Cybulskiego.
Konrad jest uznanym architektem, która właśnie wybiera się na kontrakt do Iraku. Niestety z powodu awarii samolotu, jest zmuszony pozostać w Warszawie jeszcze jeden dzień. Czas próbuje skrócić bezcelową wędrówką po mieście. Podejmuje bezskuteczną próbę kontaktu z przyjaciółką Ewą. Z poznaną w barze Basią, udaje się do klubu studenckiego. Jednak atmosfera miejsca mu nie odpowiada, wyrusza więc w dalszą wędrówkę. Przemierzając ulice, myślami krąży wokół czasów wojny. W jednym z barów upija się, następnie wraca do klubu po Basię, z którą idzie do Ewy. U Ewy jest inny mężczyzna. Na ulicy chuligani napadają na pijanego Konrada. Ostatecznie milicja zabiera go do izby wytrzeźwień. Następnego dnia dociera na lotnisko. Tam Basia obiecuje, że będzie na niego czekać.
