1957   >   dramat wojenny

Film Andrzeja Wajdy, laureata kilkudziesięciu prestiżowych międzynarodowych nagród filmowych, uhonorowanego Oscarem Amerykańskiej Akademii Filmowej, a także nagrodami Felix i Cezar  za całokształt twórczości, laureata Złotej Palmy w Cannes i Złotego Niedźwiedzia w Berlinie. Laureat Platynowych Lwów za całokształt twórczości podczas Festiwalu Filmowego w Gdyni w 2005 roku.

Pierwszy film „polskiej szkoły filmowej”.

Jeden z najbardziej uhonorowanych polskich filmów na międzynarodowych festiwalach.

Ekranizacja opowiadania Jerzego Stefana Stawińskiego.

Przejmujące role młodych aktorów – Wieńczysława Glińskiego, Emila Karewicza, Tadeusza Janczara, Teresy Irzewskiej, Jana Englerta.

Obraz tragicznego heroizmu i bezprzykładnego cierpienia grupy powstańców warszawskich, którzy po utracie pozycji przedzierają się cuchnącymi kanałami do walczącego jeszcze śródmieścia. Kanały są ich jedynym schronieniem, lecz także śmiertelną pułapką. Akcja dużej części filmu toczy się w ciemnościach, a promienie światła padają jedynie na fragmenty twarzy bohaterów, potęgując niezwykłą ekspresję dzieła. Klaustrofobiczny klimat zwiększany jest także przez mnogość docierających do naszych uszu złowrogich dźwięków.

Ekspresyjne dzieło, pełne metaforycznych obrazów spajających romantyczną filozofię z korzeniami ludzkiego bohaterstwa.


Twórcy:

reżyser
Andrzej Wajda
scenariusz
Jerzy Stefan Stawiński
zdjęcia
Jerzy Lipman
scenografia
Roman Mann
kostiumy
Jerzy Szeski
montaż
Halina Nawrocka
muzyka
Jan Krenz
obsada
Teresa Iżewska, Tadeusz Janczar,
Wieńczysław Gliński, Stanisław Mikulski,
Emil Karewicz

Nagrody:

MFF, Cannes
Nagroda Specjalna Jury
Moskwa
Złoty Medal- Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów
Warszawa
Złota Kaczka (przyznawana przez pismo Film)
MFF, Ibadan
Dyplom Uznania
MFF, Rio de Janeiro
Wyróżnienie Brazylijskiego Związku Krytyków Filmowych
Materiały: HD
Długość filmu: 91’

Multimedia

Zdjęcia