Powojenne, trudne próby organizowania lokalnej społeczności, na przykładzie osadników mających zostać rybakami.
Na Mierzeję Wiślaną przybywają ludzie z różnych stron kraju. Warunki i lokalizacja zmuszają ich do nauki zawodu rybaka. Przywódcą osady jest szyper Bosak. Jako jedyny wie jak i gdzie należy łowić. Żona szypra zajmuje się zielarstwem. Przyjazd młodej kuzynki Bosaków zaburza dotychczasowy rytm życia. Bosak traci dla niej głowę, dziewczyna nie jest nim zainteresowana. Zrozpaczony ma zamiar porzucić osadę i wyjechać na ziemie zachodnie. Poprawę życia osadników przynosi założona przez nich spółdzielnia. Kilku rybaków ginie podczas sztormu. Osada zamienia się w modny kurort.
