Dramatyczna historia o obsesyjnym poszukiwaniu sprawiedliwości na własną rękę.
Józef Mrotek przybywa do rodzinnej wsi na odsłonięcie pomnika swego ojca, zamordowanego w 1945 roku działacza ludowego. Z relacji matki wynika, że Mazur, morderca ojca, wyszedł na wolność dzięki amnestii. Wykorzystując swoje możliwości, udaje mu się dotrzeć do akt sądowych sprawy. Poznaje szczegóły procesu, dzięki którym rekonstruuje przebieg zbrodni. Jan Mrotek został skrępowany powrozem, wyprowadzony z domu i powieszony na skraju dworskiego pola. Syn dochodzi do wniosku, że w ostatnich słowach ojciec prosił go o ukaranie zabójcy. Wśród rodzinnych pamiątek znajduje pistolet. W archiwum ministerstwa poznaje Martę, która jest zafascynowana jego dążeniem do wymierzenia sprawiedliwości. Wspólnie jadą na poszukiwania Mazura. Po raz kolejny wykorzystując koneksje, zdobywa jego adres. Mazura nie ma w domu. Znużony oczekiwaniem Józef zaprasza Martę do baru. Tam rozmawiają o całej sprawie nie wiedząc, że świadkiem rozmowy jest sam Mazur, pracujący jako szatniarz. Starszy mężczyzna wraca do domu i dostaje zawału. Gdy Józef i Marta wracają pod jego domu, widzą jak ciało Mazura jest wynoszone do karetki. Józef ucieka, Marta oskarża go o spowodowanie śmierci człowieka, który już zapłacił za swoje winy. Uciekające auto blokuje na drodze milicja. Marta wyrzuca pistolet. Józef próbuje go odzyskać. Ginie zastrzelony przez milicję.
