Poprawny politycznie dramat społeczny utrzymany w konwencji filmu produkcyjnego. Film otrzymał Nagrodę Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.
Dzieło Aleksandra Forda, przedwojennego twórcy awangardowego, w okresie powojennym wszechmocnego „czerwonego cara” polskiej kultury, reżysera „Krzyżaków”, najbardziej kasowego polskiego filmu wszechczasów.
Bardzo dobra rola Tadeusza Janczara, który potrafił ożywić schematyczną postać swojego bohatera.
Adaptacja powieści Kazimierza Koźniewskiego.
Warszawa, rok 1947. W zrujnowanym mieście grasują bandy młodocianych przestępców, często ludzi okaleczonych przez wojnę i zepchniętych na margines społeczeństwa. Pięciu członków jednej z takich grup staje przed sądem i otrzymuje nadzór kuratora, doświadczonego robotnika Wojciechowskiego. Znajduje on chłopcom pracę, która stanie się dla nich szansą na nowe życie. Młodzi bohaterowie dojrzewają i odnajdują swoje miejsce w świecie. Ich przeszłość nie pozwala jednak o sobie zapomnieć. Odnajduje ich dawny szef, przywódca antykomunistycznej organizacji, która zamierza doprowadzić do zniszczenia nowopowstałej trasy W-Z.
Równolegle rozgrywa się wątek uczucia rodzącego się między jednym z bohaterów, Kazkiem, a młodą kreślarką Hanką.
