Polsko-japońska koprodukcja o pacyfistycznym przesłaniu.
Dramat, którego korzenie sięgają okresu II wojny światowej i miłość, która pada ofiarą demonów przeszłości. Celem twórców był protest przeciwko okrucieństwu wojny, ale też ukazanie wspólnoty doświadczeń Polaków i Japończyków poprzez nakreślenie analogii między hitlerowskimi obozami koncentracyjnymi a zrzuceniem bomb atomowych na japońskie miasta. W tym celu w filmie wykorzystano dokumentalne zdjęcia z Oświęcimia, powstania warszawskiego i Hiroszimy.
Młody japoński lekarz Nobito pada ofiarą choroby popromiennej, która ujawniła się po wielu latach od zagłady Hiroszimy. W ostatnich chwilach umierający wspomina najważniejsze wydarzenia ze swego życia. Przed laty Nobito związał się w Paryżu z polską studentką Krystyną. Gdy kobieta oznajmiła, że jest w ciąży, bohater spanikował, bojąc się, że dziecko urodzi się chore. Krystyna, nie rozumiejąc zachowania kochanka, zerwała z nim kontakt. Mężczyzna nie był w stanie jej odnaleźć. Wrócił do Japonii, gdzie prowadził zwyczajne życie aż do dnia, gdy zdiagnozowano u niego chorobę popromienną. W przedśmiertnych majaczeniach Nobito widzi siebie z Krystyną i ich zdrowym synkiem.