1961   >   dramat/obyczajowy/psychologiczny

Nastrojowy i autentyczny dramat psychologiczny Stanisława Lenartowicza, twórcy przez lata niedocenianego i spychanego na dalszy plan, dziś słusznie uważanego za „mistrza nastroju” i jedną z największych indywidualności polskiego kina. W „Nafcie” artysta porusza trudne i niewygodne problemy, takie jak negatywne skutki awansu społecznego, dyskryminacja czy niemożność asymilacji w nowym środowisku. Na obyczajowym tle rozgrywa się gorzka opowieść o miłości, która pada ofiarą niedojrzałości i braku zrozumienia.

Niepokojący klimat współtworzy malownicza, wręcz symboliczna sceneria nadmorskich plaż i skontrastowanych z nimi szybów naftowych.

Pomorze. Szymek Surmacz, ubogi i niewykształcony chłopak, jest wyrzutkiem wiejskiej społeczności. Swoje miejsce odnajduje dopiero w ekipie geologów, poszukujących w okolicy złóż nafty. Poślubia Basię, córkę zamożnego gospodarza, która dla niego opuszcza dom rodzinny, narażając się na gniew ojca. Kierowany ambicją, a jednocześnie dręczony kompleksem niższości Szymek całkowicie poświęca się pracy. Nie zauważa, że Basia czuje się coraz bardziej samotna i cierpi z powodu zerwania więzów rodzinnych. Kiedy kobieta znajduje zrozumienie u przystojnego robotnika Szymek zaczyna podejrzewać ją o zdradę. Wyładowuje na żonie swoją zazdrość i frustrację. Doprowadzona do ostateczności Basia odchodzi. Zbliża się chwila zakończenia prac geologicznych. Przed wyjazdem Szymek odwiedza dom Basi.

 


Twórcy:

reżyser
Stanisław Lenartowicz
scenariusz
Stanisław Lenartowicz, Waldemar Podgórski
zdjęcia
Czesław Świrta
scenografia
Jan Grandys
montaż
Halina Nawrocka, Krystyna Komosińska
muzyka
Adam Walaciński
obsada
Teresa Iżewska, Tadeusz Janczar,
Józef Para, Jerzy Śliwiński,
Marian Nowak, Zdzisław Lubelski
Materiały: SD
Długość filmu: 96’