Nie lubię poniedziałku

Kultowa dla polskiego kina scena ledwie przytomnego aktora powracającego nad ranem
do domu (w tej roli Bohdan Łazuka), błądzącego po mieście wzdłuż torów tramwajowych.

Film z czołowej 10 najlepszych i najpopularniejszych polskich komedii.

Film w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego, czołowego twórcy komedii w kinematografii polskiej, scenarzysty i producenta filmowego, laureata Platynowych Lwów za całokształt twórczości podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2015 roku.

Komedia pomyłek. Pewien poniedziałek staje się pasmem pechowych zbiegów okoliczności, które przytrafiają się przypadkowym bohaterom filmu. Dyrektor śpieszący się po zagranicznego gościa utyka w windzie, policjant drogówki kierujący ruchem musi równocześnie opiekować się swoim synkiem, troskliwy wnuk kradnie samochód, żeby podwieźć dziadka, a aktor, wracający nad ranem do domu, tylko sobie znanym sposobem unika przeciwności losu.

Wielowątkowa komedia sytuacyjna. Najzwyklejsze sprawy załatwia się karkołomnymi metodami. Codzienność ukazana jako walka z otaczającym bohaterów światem absurdu.