Utrzymany w poetyce nowej fali, psychologiczny portret inżyniera Andrzeja Rudnickiego, konstruktora statków, sporządzającego swoisty bilans dotychczasowych osiągnięć życiowych. Film z kilkoma płaszczyznami czasowymi, teraźniejszość przeplata się ze wspomnieniami a w rzeczywistość wkraczają wizje, przypuszczenia i niedopowiedzenia.
Inżynier Rudnicki to 40 letni mężczyzna, konstruktor statków. Jego pierwsze dzieło właśnie wychodzi w morze. Z okazji wodowania zostaje wydany uroczysty bankiet. Pomimo niewątpliwego sukcesu, Rudnickiego przepełnia smutek. Uważa, że wszystko w jego życiu przyszło zbyt późno. Dyplom, małżeństwo, majątek i uznanie powinny pojawić się znacznie wcześniej. Zasłużony urlop postanawia spędzić z żoną Martą, w ich nadmorskim domku. Tam też odbywają się jego czterdzieste urodziny, na które przybywają przyjaciele oraz poznana na bankiecie Sylwia. Huczna zabawa zaczyna przyjmować nieoczekiwany obrót. Nadmiar alkoholu uruchamia chęć destrukcji, części domku stają się pożywką dla ognia. Marta jest przerażona, ucieka. Rudnicki wpada w dziwny stan, umysł podsuwa mu domniemane scenariusze. Traci przytomność na skutek upadku ze skarpy. Rankiem budzi się i idzie w kierunku mola, na którym stoi kobieta. Być może to tylko wyobrażenie, a na molo nie ma nikogo ?
