Biografia pisarza okresu Młodej Polski, Władysława Orkana (prawdziwe imię i nazwisko to Franciszek Ksawer Smaciarz, później Smreczyński) i równoległa historia bohatera jednej z jego powieści, Franciszka Rakoczego. Losy i wątki życia pisarza i stworzonej przez niego postaci literackiej wzajemnie się przeplatają, ostatecznie dochodzi do spotkania obu postaci, w takim samym stopniu rozczarowanych zawodem miłosnym, biedą i nieskutecznymi próbami zmieniania rzeczywistości na lepsze.
Władysław Orkan, podczas pobytu w Szwajcarii, podziwia bogactwo, porządek i czystość alpejskich miejscowości. Ogromną przepaść między tym co widzi a jego rodzinną Porębą, dodatkowo podkreślają słowa przebywającego z nim przyjaciela, Stanisława, syna Amelii. Nawet kilka kolejnych pokoleń to za mało, żeby zbliżyć się do podobnego dobrobytu. Po powrocie do kraju pisarza jeszcze bardziej boli nędza polskiej wsi. Władysław ma pomysł na powieść i dzieli się nim z narzeczoną, Martą. Miejscem akcji powieści jest mała, odcięta od świata wioska Gorce, którą autorytarnie rządzi wójt Suchaj. Nieformalnie wspierają go bogaci gazdowie. Reprezentantem głosu biednych jest Franek Rakoczy, co z kolei doprowadza go do konfliktu z wójtem. Franek jest idealistą, chce doprowadzić do wolnych, sprawiedliwych wyborów, gdzie wójt będzie wybrany głosami wszystkich mieszkańców. Dodatkowo jego ukochaną jest córka wójta, Hanka. Niestety Suchaj woli wydać ją za mąż za bogatego syna młynarza. W równoległym wątku - biografii Orkana, spotyka się on w kawiarni z Amelią. Relacje z nią, będącą jednocześnie kochanką i protektorką, niszczą miłość wrażliwej Marty. Następuje zbieżność dramatów z obu równoległych wątków: ksiądz odczytuje zapowiedzi, wesele Hanki z synem młynarza jest już przesądzone, wznowienie wydania powieści nie nastąpi, gdyż nie cieszyła się ona zainteresowaniem. Pijany pisarz i jego bohater spotykają się wreszcie.
Fragment filmu
