Obraz pokazuje funkcjonowanie i konsekwencje jednego z postulatów ideologii faszystowskiej, dotyczącego czystości rasy. Zasada obowiązywała wszystkich, którzy z punktu widzenia zbrodniczej ideologii nie prezentowali cech, przynależnych rasie aryjskiej. Kontakty intymne i jakiekolwiek relacje z Niemkami były, w myśli tej zasady, jednoznaczne z karą więzienia, napiętnowania, a nawet śmierci. Aparat terroru każdą tego typu relację z definicji traktował jako ciężkie przestępstwo przeciwko narodowi. Film jest przeplatany fragmentami oryginalnych kronik niemieckich.
Rozpędzona, niemiecka machina wojenna potrzebuje rąk do pracy. Okupowane kraje stają się dostawcą darmowej siły ludzkiej. Przymusowi robotnicy mają zajmować się wyłącznie pracą. Wszelkie formy nawiązywania relacji z ludnością miejscową są zabronione, szczególnie restrykcyjnie traktowane są relacje damsko – męskie, pomiędzy Niemkami a robotnikami. To, w imię czystości rasy, jest absolutnie zabronione i surowo karane. Właśnie proces o tego typu „zbrodnię” oglądamy. Oskarżonymi są: Polak, Władysław Olkiewicz - podejrzewany o kontakty z wdową Badke i jej córką, Lindą, Roman – podejrzewany o romans z kelnerką Margeritą, amerykański jeniec Robert – związek z Ingą, z którego urodziło się dziecko. Mężczyzn czeka kara śmierci, kobiety zostaną wysłane do obozu koncentracyjnego.
Fragment filmu
