Mozolna walka młodej dziewczyny - wychowanki domu dziecka, z osamotnieniem i nieufnością wobec otoczenia, uwieńczona zwycięskim przełamaniem uprzedzeń i braku wiary w siebie.
Danka jest wychowanką warszawskiego Domu Dziecka. Najbliższe Święta Bożego Narodzenia ma spędzić z obcą jej rodziną Pietrzaków. Została przez nich zaproszona. Początkowo niechętnie i z oporem, stopniowo jednak coraz intensywniej włącza się w przygotowania do świąt. Nabiera zaufania do domowników, chciałaby też obdarować ich drobnymi upominkami. Niestety nie ma pieniędzy. Zdesperowana kradnie w sklepie drobiazgi, które zamierza wręczyć pod choinkę. Zauważa to młody człowiek, podąża za nią i przestrzega przed konsekwencjami kradzieży. Danka nie rezygnuje z pomysłu, ukradzione rzeczy stają się radosnymi prezentami. Na świątecznym obiedzie pojawia się Zenek, kolega syna gospodarzy. Okazuje się, że to właśnie on był świadkiem kradzieży. Zenek nie zdradza tajemnicy, ale przerażona Danka potajemnie ucieka. Marian i Julek odnajdują ją na dworcu i zabierają z powrotem do domu, gdzie zostaje do końca ferii świątecznych. Danka wraca do Warszawy, dalej utrzymuje kontakty z rodziną Pietrzaków. Szczególną sympatią darzy ją Marian, z którym, po przezwyciężeniu nieufności, spotyka się na dworcu.
Fragment filmu
