Film jest ekranizacją powieści Poli Gojawiczyńskiej, pod tym samym tytułem. Ukazuje młodość i wkraczanie w dorosłość kilku przyjaciółek, mieszkanek dzielnicy Nowolipki, ich postawy oraz konsekwencje podejmowanych wyborów życiowych.
Ostatnie lata przed wybuchem wojny. Franka, Kwiryna, Bronka i Amelka kończą szkołę powszechną. Dziewczyny chcą się uczyć dalej, jednak z powodów ekonomicznych, rodzice każdej z nich mają inne pomysły na przyszłość. Ojciec Bronki nie chce dawać pieniędzy na utrzymanie. Z kolei matka Amelki chce ją wydać jak najszybciej za mąż. Przyjaciółki mają świadomość, że zmiana życia na lepsze będzie bardzo trudna. Doświadczają pierwszych, miłosnych przeżyć, które w znacznym stopniu kształtują ich dalsze losy. Franka zostaje zgwałcona przez poznanego aktora. Wkrótce nędza zmusi ją do prostytucji. Amelka zachodzi w ciąże. Kochanek, urzędnik Michałowski, skłania ją do aborcji. Rodzice Kwiryny zostają zamordowani. Wybucha wojna. Z powodu braku informacji od ukochanego Ignasia, Bronka wpada w depresję. Amelka decyduje się na małżeństwo z rozsądku, jej narzeczonym zostaje aptekarz z Leszna. Franka zapada na tyfus i trafia do szpitala. Po wyjściu zajmuje się prowadzeniem domu nobliwego profesora, w którym się zakochuje. Odtrącona, zażywa truciznę i umiera. Pogrążona w depresji Bronka, zostaje uwiedziona przez Różyckiego. Obserwując przemarsz legionów, wśród jeźdźców spostrzega Ignasia.
