Lekka komedia obyczajowa na tle absurdów i paradoksów rzeczywistości mieszkaniowej młodych warszawiaków, zabawnych metod i sposobów wiodących do zdobycia upragnionego, własnego M-3. W roli głównej zabawny Bogumił Kobiela.
Młody lekarz – doktor Tomasz Piechocki, mieszka z zaborczą i apodyktyczną matką. Z utęsknieniem czeka na przydział spółdzielczego mieszkania, ale jedynie słuszna linia władzy określa wyraźnie, komu przysługują mieszkania określonej wielkości. Wymarzony metraż wymaga posiadania żony i warunek musi być spełniony w ciągu 30 dni. Tomasz postanawia go spełnić, na kandydatkę wybiera córkę ordynatora, Agnieszkę. Niestety okazuje się, że Agnieszka zupełnie nie posiada zdolności kulinarnych. Drugą kandydatką staje się farmaceutka Kasia. Od przyszłego męża oczekuje ona palenia fajki i noszenia muszki zamiast krawata. Tomasz odkrywa, że w ten sposób chce go ona upodobnić do byłego męża. Rozczarowany poznaje na kortach kolejną kandydatkę, Martę. Ona z kolei jest zdumiewająco zazdrosna, śledzi go i ciągle podejrzewa o relacje z innymi kobietami. Czas ucieka nieubłaganie, zrozpaczony Tomasz decyduje się na fikcyjny ślub z koleżanką. W skutek awarii windy nie udaje mu się dotrzeć do urzędu stanu cywilnego. Obrażona koleżanka wycofuje się z pomysłu. Tymczasem przebywającej w szpitalu pacjentce Tomasza, zdejmują z twarzy bandaże. Zdumionemu lekarzowi ukazuje się piękne oblicze. Tomasz i Barbara biorą ślub. Gdy wszystko wydaje się być na najlepszej drodze do upragnionego mieszkania, następuje przykra niespodzianka. Mieszkanie otrzymał inżynier Tadeusz Piechocki, a Tomasz został powiadomiony o przydziale pomyłkowo.
Fragment z filmu
