Czarci żleb


1950   >   sensacyjny/ przygodowy/ dramat

Pierwszy po wojnie polski film sensacyjny, łączący dynamiczną akcję z trzymającą w napięciu fabułą oraz piękną scenerią Tatr.

Scenariusz zainspirowany autentycznymi wydarzeniami - udaremnioną próbą przemytu na Zachód cennych zbiorów należących do rodu Potockich.

Film w reżyserii Tadeusza Kańskiego oraz Aldo Vergano, włoskiego twórcy o lewicowych poglądach, reprezentującego nurt neorelizmu. Tadeusz Kański pojawił się na ekranie w roli Wilczyńskiego, szefa szajki przemytników.

Młody góral Jasiek Gazdoń przed laty wplątał się w ciemne interesy prowadzone przez przemytnika Kozłowskiego. Zmienia się pod wpływem uczucia do pięknej Hanki, a podczas zasadniczej służby wojskowej dojrzewa ideologicznie. Trafia w szeregi Wojsk Ochrony Pogranicza. Tymczasem Kozłowski wraz ze swymi wspólnikami planuje trudną akcję przerzucenia na Zachód majątku bogatego hrabiego i zwraca się do Jaśka z propozycją współpracy. Bohater odmawia, jednak ze względu na niekorzystny zbieg okoliczności zostaje posądzony o współudział w przemycie i osadzony w areszcie. Żołnierze wyruszają na poszukiwania przestępców. Doskonale znający górskie szlaki Gazdoń domyśla się, że banda wyruszyła w stronę Czarciego Żlebu, jednak by ich powstrzymać musi najpierw odzyskać wolność.

"Czarci żleb" to jeden z trzech filmów zaprezentowanych na legendarnym Zjeździe Filmowców w Wiśle w 1949 r., uważanym za oficjalny początek realizmu socjalistycznego w kinie polskim. W przeciwieństwie do ostro skrytykowanych produkcji "Miasto nieujarzmione" Jerzego Zarzyckiego i "Dom na pustkowiu" Jana Rybkowskiego film duetu Kański-Vergano został ciepło przyjęty przez partyjnych decydentów.

 


Twórcy:

reżyser
Tadeusz Kański, Aldo Vergano
scenariusz
Tadeusz Kański
zdjęcia
Adolf Forbert
scenografia
Roman Mann
montaż
Aldo Vergano, Tadeusz Kański
muzyka
Kazimierz Serocki
obsada
Tadeusz Schmidt, Władysław Kaczmarski,
Alina Janowska, Stanisław Włodek,
Zbigniew Skowroński, Tadeusz Kański

Nagrody:

1950
Nagroda Państwowa - zespołowa II stopnia; za realizację - Tadeusz Kański
1950
Nagroda Państwowa - zespołowa II stopnia; jako asystentowi reżysera - Jerzy Kawalerowicz, Kazimierz Sumerski

1950
Nagroda Państwowa - zespołowa II stopnia; za zdjęcia - Adolf Forbert

1950
Nagroda Państwowa - III stopnia; za kreację aktorską - Tadeusz Schmidt
Materiały: SD
Długość filmu: 98’