Ilustrowana poruszającymi, czarno-białymi zdjęciami znakomitego operatora Mieczysław Jahody adaptacja opowiadania Adolfa Rudnickiego pod tym samym tytułem. Tragiczna historia żydowskiego małżeństwa ukrywającego się w okupowanej Warszawie.
Jest rok 1941. W kierunku Lwowa nadciągają oddziały hitlerowskie. Mieszkańcy miasta masowo uciekają dalej na wschód. Raisa Wołkowa i Sebastian Goldstein biorą ślub. Młodzi decydują się przedostać do stolicy. Tam muszą się ukrywać, Sebastian jest Żydem. Ciągłe poczucie zagrożenia, lęk i obawa doprowadzają go do obłędu. Raisa szuka sposobu aby mu pomóc. Znajomy ze Lwowa, kupiec Bukin, sugeruje jej podanie mężowi trucizny. Świadom realiów tłumaczy, że w ten sposób uchroni go przed o wiele gorszym rodzajem śmierci. Raisa postanawia podać Sebastianowi napój w termosie z trucizną, w ostatnim momencie jednak zmienia decyzję. Będący u progu wytrzymałości Sebastian ucieka z domu. Ginie od kuli niemieckiego strażnika. Raisa też wkrótce zginie. Bukin prosi ojca Raisy o zdjęcie córki.
